Prolog

       Góry Hakobe, które otaczają już od wieków, miasto Tęczowych Wiśni,  wydawały się wtedy tak spokojne, bezpieczne oraz wyglądały jakby strzegły Magnolię oraz jej beztroskich mieszkańców. Pokryte delikatnym, można by pomyśleć, że przyjemnym w dotyku puchem. Znajdujące się na samym szczycie, wierzchołki, pokryte były grubą warstwą, lodu, przez który usilnie, próbowały przedostać się, niemrawe promienie, dopiero co przebudzonego słońca, oświetlając tym samym miasteczko pod górami.
       Tuż pod pasmem tychże Gór, rozciągał się tak zwany Wschodni Las, oplatający Magnolię, z wszech stron. Wtedy był on całkowicie pokryty przez gęstą, mającą szarawą barwę, mgłę.Wilgotny oraz ciepły klimat sprzyjał rozwojowi, najrozmaitszych roślin jak i zwierząt.  Jego soczyście zielone, iglaste jak i liściaste korony drzew, wychylały się co jakiś czas, ponad dachy, skromnych mieszkanek.
       Magnolia, było to stosunkowo duże oraz rozległe miasto. W jego centrum stał najstarszy budynek w mieście- Katedra Kardia. Tuż przy wschodnim wejściu znajdował się Park Magnoli. Nieopodal niego rozpościerała się Centralna Aleja, w której odbywały się wszystkie parady oraz święta.  Przez Magnolię, przepływało wiele kanałów wodnych, na końcu wpadających do rozległego jeziora Sciliora, położonego tuż za Gildią Magów- Fairy Tail.
       W siedzibie Wróżek nigdy nie było spokoju. Nigdy. Począwszy od pierwszego pokolenia, gdy Mistrzynią jak i założycielką, była Mavis, przez jej następce- Purehito oraz jego wybrańca- Makarova, idąc dalej, zmuszonego do podjęcia się roli Mistrza, na całe siedem lat- Macao, a kończąc na- ponownie- Makarovie. Tak, ta gildia nigdy nie należała do tych spokojniejszych, nie wyrządzających żadnych zniszczeń oraz nie mających, wiecznie na pieńku z Radą Magiczną, siedzib. Magowie w Fairy Tail uwielbiali się bawić, pić oraz szaleć do samego świtu, nie myśląc prawie nigdy o konsekwencjach swych działań.
       Ale to ich wyróżniało. Byli jedyni w swoim rodzaju.
       Po całej Magnoli roznosił się pewny siebie stukot, kobiecych obcasów, które spokojnie oraz z gracją niosły swoją właścicielkę, do miejsca zebrań wszystkich Wróżek.
       Szkarłatne włosy, sięgające do pasa, podskakiwały, delikatnie odbijając się od noszonej przez ich właścicielkę, srebrnej, co jakiś czas, pięknie połyskującej zbroi. Noszona przez kobietę zbroja, bez wątpliwości, była wykonana, przez najlepszego kowala w okolicy- Heart Kreuza.
       Na jej zgrabnych biodrach, kołysała się ciemno, granatowa, sięgająca troszkę przed kolana, zwiewna spódnica. Tuż pod kolanami kończyły się ciemne, nieco wcześniej wspomniane, kozaki.
       Bez krępacji czy też zawahania, pociągnęła, złotą klamkę, uchylając tym samym masywne, wykonane z ciemnego, mocnego drewna, wrota.
       Jej serce mocniej zabiło, a do gardła podszedł żołądek. Rozlzuniając pięści, pobladła natychmiastowo. Jej zrenice poszerzyły się maksymalnie, a brwi wykrzywiły się, ukazując jej zdruzgotanie oraz niemoc, zaistniałą sytuacją.
       - C- co tu..- Nie mogła z siebie praktycznie nic wydusić. Nie wierzyła w to co widziała- nie chciała wierzyć, ale obraz przed nią był zbyt oczywistą oczywistością.
       Jej przyjaciele. Wszyscy z gildii Fairy Tail byli porozrzucani na podłodze, barierkach oraz stolikach. Byli nieprzytomni, ich oczy były podkrążone a twarzyczki blade, strasznie blade. Prawie tak samo jak śnieg w Górach Hakobe.
       - E- rza...- Szkarłatnowłosa dosłyszała ciche, lecz znajome, jęknięcie, fiołkookiej Cany, leżącej tuż przy barze.
       Kobieta przyodziana w srebrną zbroję zacisnęła zęby, stawiając, pierwszy niepewny krok.

____________________________________________________________________

Od Autorki:

Okej, prolog skończony. Jestem z niego zadowolona. Nie wyszedł tak zle, jak myślałam, że wyjdzie. :D
Jeżeli komuś się spodobało- zapraszam do komentowana. Zmotywowałoby mnie to do dalszego i sprawniejszego pisania.. XD

A! Chciałabym podziękować Lavanie Zoro za szablonik oraz całkowity wygląd bloga. ^^

Dziękuję za uwagę.